Bu yazıyı yazmak çok zor geldi, her geçen gün özlemin biraz daha artıyor canım Kaya. Hayatımda tanıdığım hiç kimseye benzemeyen nev-i şahsına münhasır can arkadaşım. İyi ki tanıdım seni, iyi ki Kayseri’de içki içilebilen tek yerde o biraları içtik ve nice biraların, rakıların ilki oldu.

Zekanla, nezaketinle, iyi niyetinle (ki bu zaman zaman başımıza bela açmıştır😊) olduğun her yeri güzelleştirdin, içimizdeki iyi güzel ne varsa ortaya çıkardın.

Mücadelenden çok şey öğrendim. Rus genlerinle Alman kanın vücudunda Dünya Savaşı’na devam ederken asla pes etmemenden, dirayetinden ve bunu etrafını kırıp dökmeden, bütün nezaketinle yapmandan çok şey öğrendim. Senin dertlerinin yanında ufacık kalan dertlerimi her zaman dinlediğin, yanımda olduğun için teşekkür ederim.

Biliyorum sen orada kurdun rakı sofrasını bizi bekliyorsun, burada içemediğimiz rakıyı yine beraber içeceğiz. Biz artık her yağmurda seni anıyoruz, umarım şimdi ciğerlerini doldura doldura kocaman nefes alıyorsundur.